ASTRONOMI su nedavno došli do fascinantnih uvida o dalekoj prošlosti našeg svemira. Ne samo da su otkrili 39 masivnih drevnih galaksija, za koje nismo prije znali, već su uočili zvijezdu koja je skoro jednako stara kao i naš svemir.
Naime, crveni div SMSS J160540.18–144323.1, koji se nalazi otprilike na 35.000 svjetlosnih godina udaljenosti, ima najniže razine uočenog željeza među svim do sada analiziranim zvijezdama u našoj galaksiji, piše Science Alert.
Anemična zvijezda
Taj manjak željeza znači da je riječ o jednoj od najstarijih zvijezda u cijelome svemiru, koja vjerojatno pripada drugoj generaciji zvijezda nakon Velikog praska koji se zbio prije 13,8 milijardi godina.
"Ova anemična zvijezda, koja se vjerojatno formirala samo nekoliko stotina milijuna godina nakon Velikog praska, ima razinu željeza 1,5 milijuna puta nižu od one koju ima Sunce", objasnio je astronom Thomas Nordlander s Australskog nacionalnog sveučilišta.
Prema anemičnosti zvijezda, možemo procijeniti i njihovu starost jer u vrlo ranom svemiru skoro uopće nije bilo metala. Prve zvijezde sastojale su se uglavnom od vodika i helija, a smatra se da su bile vrlo masivne, vrlo vruće i kratkoga vijeka. Te zvijezde spadaju pod takozvanu Populaciju III, ali ih nikada nismo vidjeli i vjerojatno nikada ni nećemo.
No, možemo uočiti zvijezde sljedeće generacije, među koje spada i SMSS J160540.18–144323.1, i koje nam mogu podosta ispričati o izgledu prvih zvijezda.
Astronomi smatraju da je zvijezda koja je dala željezo SMSS J160540.18–144323.1 bila relativno male mase za rani svemir, samo oko 10 puta veće mase od Sunca. No to je bilo dovoljno za stvaranje neutronske zvijezde i relativno slabe supernove pri čemu je došlo do stvaranja težih elemenata poput željeza, koje je onda apsorbirala zvijezda sljedeće generacije, odnosno u ovom slučaju SMSS J160540.18–144323.1.
Dakle, ovaj crveni div vrlo vjerojatno spada među prve članove zvijezda druge generacije. A sada umire, odnosno nalazi se na samom kraju svog životnog vijeka koristeći posljednje tragove vodika prije nego što prijeđe na fuziju helija.
Istraživanje o najstarijoj zvijezdi objavljeno je u časopisu Monthly Notices of the Royal Astronomical Society.
Najstarije uočene galaksije
Druga skupina znastvenika primijetila je drevne galaksije koristeći se opservatorijima na Zemlji, ali i u svemiru, i kažu da je ovo prvo otkriće tolikog skupa prastarih galaksija, piše CNN.
"Sada smo prvi put otkrili tako veliku populaciju ogromnih galaksija koje su nastale tijekom prve 2 milijarde godina nakon nastanka svemira, koji je sada star 13,7 milijardi godina. One su za nas do sada bile nevidljive", rekao je astronom Tao Wang sa Sveučilišta Tokio i Japanskog nacionalnog astronomskog opservatorija.
"Ono što je zanimljivo je da su ovi nalazi u kontradikciji s trenutnim modelima za to razdoblje kozmičke evolucije i pomoći će nam pri boljem shvaćanju razvoja svemira. Naime, ranije studije ukazuju na postojanje izuzetno aktivnih galaksija koje formiraju mnoštvo zvijezda u ranom svemiru, no izgleda da je njihova populacija prilično ograničena", rekao je.
“Dovodi se u pitanje naše razumijevanje formiranja masivnih galaksija“
“Naime, naše trenutno znanje o povijesti formiranja zvijezda tijekom prve dvije milijarde godina se uglavnom temelji na galaksijama identificiranim u ultraljubičastom svjetlu. Međutim, poznato je da ova populacija galaksija ne predstavlja najmasovnije galaksije, koje su bogate prašinom i/ ili populacijom starih zvijezda“, piše u istraživanju koje je objavljeno u uglednom časopisu Nature.
“Stoga se postavlja pitanje o stvarnom obilju masivnih galaksija i gustoći stope formiranja zvijezda u ranom svemiru. Iako je nedavno otkriveno nekoliko masivnih galaksija nevidljivih u ultraljubičastom svjetlu, a koje pripadaju ranoj epohi, većina njih su galaksije s izuzetno visokom stopom formiranja zvijezda, koje prelaze 1.000 sunčevih masa godišnje, što sugerira da one ne predstavljaju najveći dio populacije masivnih galaksija“, dodaje se.
“U ovome istraživanju pišemo o otkriću 39 ogromnih galaksija, koje su nevidljive u spektralnom području od ultraljubičastog do skoro infracrvenog zračenja. Sa stopom stvaranja zvijezda od 200 sunčanih masa godišnje, ove galaksije predstavljaju najveću populaciju masivnih galaksija koje nisu bile uočene u prijašnjim istraživanjima. One su vjerojatno preteče najvećih današnjih galaksija u masivnim skupinama i grozdovima. Tako veliko obilje masivnih i prašnjavih galaksija u ranom svemiru dovodi u pitanje naše razumijevanje formiranja masivnih galaksija“, zaključuje se u istraživanju.