Tekst: Totalsport
Foto: AFP

OD LOTHARA Matthäusa, koji je igru Intera u ulozi klasične desetke režirao od 1988. do 1992. godine, milanski je klub igrao bez klasičnoga veznog nogometaša, kreatora igre.

Iz nekih svojih razloga u danas najboljemu talijanskom klubu očito su namjerno izbjegavali klasične desetke, plemenite igrače koji naginju napadačkoj igri i posjedu lopte u nogama, igranju i nadigravanju.

Štoviše, kreatori stručne politike u milanskom su klubu od Matthäusova odlaska pretvarali redovito kandidate za tu poziciju u napadače, poput Alvara Recobe, Domenica Morfea, Yourija Djorkaeffa, Benita Carbonea, Dennisa Bergkampa, pa čak i Nicolu Bertija (u kasnijoj fazi njegove karijere) odnosno Andreu Pirla, koji je kao 20-godišnjak i tada najtalentiraniji talijanski nogometaš Interovim trenerima na kraju devedesetih igrao u napadu.

Također su defenzivnije igrače dobrih kreatorskih sposobnosti, poput Ciriaca Sforze ili mladog Javiera Zanettija, koji je došao u klub 1995. godine kao vezni nogometaš Redondova tipa iz Banfielda, gurnuli u obrambenu liniju.

Inter tek sljedbenik loših talijanskih običaja: Ofenzivni veznjaci postaju napadači

Takva nogometna filozofija zapravo ne čudi. Talijani već desetljećima i u klubovima i u reprezentacijama pretvaraju svoje najtalentiranije nogometaše veznog profila u napadače, a Inter je samo stjegonoša te nazadne i destruktivne ideje. Roberto Baggio, Roberto Mancini, Alessandro Del Piero, Francesco Totti... svi bi oni, da su Brazilci ili Argentinci, Španjolci ili Francuzi, Rumunji ili Hrvati, bili klasični ofenzivni vezni igrači. U Italiji su to bili vrlo rijetko ili nikad.

Isto su u talijanskim klubovima prolazile i strane desetke, točnije ogromna većina njih, sve od sredine osamdesetih godina nadalje. U napadače su pretvarani čak i Ruud Gullit (Milan, Sampdoria), Dejan Savičević (Milan), Zico (Udinese)..., dok je Zvonimir Boban cijelu svoju karijeru u Italiji (Milan) do posljednje sezone (i osim prve posudbene u Bariju) igrao na bočnoj veznoj ili defenzivnoj veznoj poziciji.

U tom smislu talijanski treneri slobodu su dali tek iznimno rijetkim i nadprosječno talentiranim veznim igračima poput već spomenutog Matthäusa (Inter), Maradone (Napoli), Zidanea (Juventus), Ruija Coste (Fiorentina, Milan), Juana Sebastiana Verona (Sampdoria, Parma, Lazio) ili Kake (Milan).

Frapantno je da su zapravo baš momčadi s takvim igračima na pozicijama veznjaka, napadačkije postavljene, bilježile najveće uspjehe na talijanskome i međunarodnom planu. I kad je Zvonimira Bobana tadašnji trener Milana Alberto Zaccheroni 1999. godine postavio u ulogu središnjega veznog igrača, Milan je senzacionalno otišao do naslova prvaka ispred favoriziranih i igrački boljih Lazija, Fiorentine i Juventusa.

Revolucionaran je potez napravio trener Milana Carlo Ancelotti, koji je 2003. godine tada sasvim izgubljenog Andreu Pirla pretvorio u playmakera ispred obrambene linije, zaštitivši ga “dobermanima” sa svake bočne strane, najčešće Gennarom Gattusom i Massimom Ambrosinijem.

Mourinho pokušava promijeniti loše navike dovođenjem Quaresme, Sneijdera...

Lothar Matthäus, s početka devedesetih godina prošlog stoljeća Zlatna lopta FIFA-e i France Footballa, Inter je odveo do naslova prvaka 1989. godine prvi put nakon devetogodišnje pauze. Nakon toga Inter nije osvojio naslov sve do 2006. (administrativno) tj. 2007. godine. Juventus je, da bi se to dogodilo, morao ispasti, a Milan ostarjeti.

Ulogu playmakera u prethodnim je trima sezonama u Interu imao centarfor Zlatan Ibrahimović, koji je i zabijao i proigravao suigrače.

Tek dolaskom Josea Mourinha, odgojenog u drugim nogometnim okolnostima, u Interu su počeli sramežljivo tražiti talentirane veznjake. Pokušali su najprije neuspješno s Quaresmom, a sada su doveli potencijalno pravog kapitalca u Wesleyju Sneijderu.

Veznog igrača kreativnih sposobnosti i opasnoga po suparnički gol tako imaju prvi put nakon sezone 1991/92, posljednje Matthäusove u klubu.

Opaska: u međuvremenu Milanezi jesu doveli Verona i Figa, profinjene vezne igrače, ali su to učinili u jesenima njihovih već potrošenih karijera. Veron je stigao sasvim neupotrebljiv iz Chelseaja kao 29-godišnjak 2004. godine, Figo godinu potom iz Reala kao 33-godišnjak.

Pregled Interovih veznih nogometaša u posljednjih 20 godina:

2008/09: Dejan Stanković, Luis Figo, Luis Jimenez, Patrick Vieira, Esteban Cambiasso, Sulley Muntari, Amantino Mancini, Pele, Olivier Dacourt, Ricardo Quaresma

2007/08: Dejan Stanković, Luis Figo, Luis Jimenez, Patrick Vieira, Esteban Cambiasso, Pele, Olivier Dacourt, Santiago Solari, Maniche

2006/07: Dejan Stanković, Luis Figo, Patrick Vieira, Olivier Dacourt, Esteban Cambiasso, Santiago Solari

2005/06: Dejan Stanković, Cristiano Zanetti, Luis Figo, David Pizarro, Juan Sebastian Veron, Kily Gonzalez, Esteban Cambiasso, Santiago Solari

2004/05: Emre Belözoglu, Cristiano Zanetti, Andy van der Meyde, Edgar Davids, Juan Sebastian Veron, Kily Gonzalez, Esteban Cambiasso, Giorgios Karagounis, Dejan Stanković

2003/04: Emre Belözoglu, Cristiano Zanetti, Andy van der Meyde, Sabri Lamouchi, Dejan Stanković, Francisco Javier Farinos, Kily Gonzalez, Giorgios Karagounis, Buruk Okan, Matias Almeyda, Stephane Dalmat

2002/03: Emre Belözoglu, Cristiano Zanetti, Sergio Conceiçao, Andreas Guglielminpietro “Gugi”, Luigi Di Biagio, Stephane Dalmat, Nicola Beati, Okan Buruk, Matias Almeyda

2001/02: Cristiano Zanetti, Sergio Conceiçao, Francisco Javier Farinos, Clarence Seedorf, Andreas Guglielminpietro “Gugi”, Luigi Di Biagio, Stephane Dalmat, Emre Belözoglu, Okan Buruk, Benoit Cauet, Jonatan Binotto

2000/01: Vladimir Jugović, Clarence Seedorf, Luigi Di Biagio, Benoit Cauet, Stephane Dalmat, Cristian Brocchi, Francisco Javier Farinos, Vampeta, Andrea Pirlo, Anselmo Robbiati

1999/2000: Francesco Moriero, Vladimir Jugović, Clarence Seedorf, Benoit Cauet, Luigi Di Biagio, Cristiano Zanetti, Andrea Pirlo, Ousmane Dabo, Paulo Sousa

1998/99: Youri Djorkaeff, Aron Winter, Ze Elias, Diego Simeone, Benoit Cauet, Francesco Moriero, Paulo Sousa, Gilberto, Andrea Pirlo

1997/98: Youri Djorkaeff, Aron Winter, Ze Elias, Diego Simeone, Benoit Cauet, Francesco Moriero, Paulo Sousa, Nicola Berti

1996/97: Youri Djorkaeff, Paul Ince, Aron Winter, Nicola Berti, Andrea Seno, Davide Torretta, Sergio D'Autilia, Ciriaco Sforza

1995/1996: Andrea Seno, Francesco Dell'Anno, Pierluigi Orlandini, Paul Ince, Felice Centofanti, Alessandro Bianchi, Fabio Cinetti, Nicola Berti, Antonio Manicone

1994/95: Nicola Berti, Alessandro Bianchi, Angelo Orlando, Pierluigi Orlandini, Francesco Dell'Anno, Wim Jonk, Marco Barollo, Andrea Seno, Igor Šalimov, Davide Fontolan, Antonio Manicone

1993/94: Nicola Berti, Alessandro Bianchi, Angelo Orlando, Antonio Manicone, Francesco Dell'Anno, Wim Jonk, Davide Fontolan, Igor Šalimov

1992/93: Nicola Berti, Alessandro Bianchi, Angelo Orlando, Matthias Sammer, Antonio Manicone, Davide Fontolan, Igor Šalimov, Stefano Desideri

1991/92: Nicola Berti, Alessandro Bianchi, Lothar Matthäus, Dino Baggio, Angelo Orlando, Davide Fontolan, Stefano Desideri, Fausto Pizzi

1990/91: Nicola Berti, Alessandro Bianchi, Lothar Matthäus, Davide Fontolan, Fausto Pizzi, Paolo Stringara

1989/90: Nicola Berti, Alessandro Bianchi, Lothar Matthäus, Enrico Cucchi, Pierluigi Di Gia, Gianfranco Matteoli, Alberto Rivolta

1988/89: Nicola Berti, Alessandro Bianchi, Lothar Matthäus, Gianfranco Matteoli, Alberto Rivolta